Pismo wysłane do najważniejszych sześciu instytucji w kraju w tym Prezydenta RP

Zwracam się z prośbą o niezwłoczne podjęcie działania z mocy urzędu w celu ochrony bezprawnego pozbawienia mnie jak i mojego dziecka praw przez matkę mojego dziecka, które w myśl Konstytucji RP art. 48 pkt.2 - prawa rodzicielskie mogą być ograniczone lub pozbawione jedynie na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu. Od 6 miesięcy ja jako ojciec i dziadkowie ojczyści jesteśmy bezwzględnie i z pełną premedytacją pozbawiani kontaktu z moją córeczką co jest całkowicie sprzeczne z art. 113 § 1 i 2 KRiO. Mimo, że mam pełną władzę rodzicielską matka dziecka celowo stosuje alienacje rodzicielską co jest przemocą emocjonalną wobec dziecka, nadużywa władzy rodzicielskiej (w postanowieniu z dnia 1 października 1998 r. Sąd Najwyższy stwierdził, że za nadużycie władzy rodzicielskiej i rażące zaniedbywanie wynikających z niej obowiązków w rozumieniu art. 111 § 1 KRO może być uznane celowe izolowanie dziecka i jego psychiczne sobie podporządkowywanie (I CKN 834/98, OSNC 1999/4/72) ) zleciła uprowadzenie mojego dziecka(gdzie toczy się postępowanie) jak również dopuszcza się składania fałszywych zeznań. W ciągu 6 miesięcy było 5 interwencji policji w celu sprawdzenia co się dzieje z dzieckiem,jaki jest stan zdrowia i z kim przebywa moje dziecko. Ostatnie moje zgłoszenie (czyli szóste)oficerowi dyżurnemu faktu bezprawnego działania matki miało miejsce 02.02.2015 (posiadam pełną dokumentację w postaci nagrania dźwięku iobrazu) z powodu uniemożliwienia mi jak i moim rodzicom kontaktu z dzieckiem, mimo że tak jak zawsze uprzedziłem matkę dziecka o zamiarze spotkania. Znaczenie ma również fakt, że za każdym razem gdy przyjeżdżam na w konsekwencji uniemożliwione spotkanie z dzieckiem ponoszę bardzo duże koszta finansowe (odległość prawie 400 km w obie strony). Matka dziecka nie dość, że całkowicie izoluje przede mną dziecko to jeszcze nie udziela mi żadnych wiadomości na temat mojej córeczki. Nie wiem jaki jest stan zdrowia, jak rozwija się emocjonalnie i fizycznie, czy są dotrzymywane wizyty kontrolne u pediatry, jaki jest sposób żywienia mojego dziecka i gdzie przebywa obecnie moje dziecko. Jedyne informacje jakie uzyskałem to z karty zdrowia dziecka o 5 wizytach z różnych powodów u lekarza matki z moim dzieckiem w tym odnotowana informacja o stanie dziecka mogącym zagrażać życiu, kiedy to moja córeczka miała zmierzoną 40-sto stopniową gorączkę i mimo że matka powinna w takim stanie dziecka bezwzględnie natychmiast wezwać pomoc lekarską to tego nie zrobiła, wybierając się dopiero następnego dnia do przychodni co jest odnotowane w karcie zdrowia dziecka w przychodni „..............” w Skierniewicach. O dacie chrztu mojego dziecka również dowiedziałem się zupełnie przypadkowo 2 dni przed ceremonią, zostałem poinformowany przez księdza w odpowiedzi na wcześniejszy ode mnie list wysłany do parafii. Sakrament chrztu był planowany przez kilka miesięcy przez matkę dziecka z celowym pominięciem mnie jako ojca i mojej rodziny. Data również nie była przypadkowa, ponieważ było to dwa dni przed rozprawą sądową w Sądzie Rejonowym w Skierniewicach. Na rozprawie miał być to argument, że ojciec na tyle dopuszcza się zaniedbania obowiązków rodzicielskich, że nawet nie pojawił się na chrzcie dziecka. Uważam takie zachowanie za skrajnie nieodpowiedzialne i wyjątkowo krzywdzące moje dziecko. Art. 95 § 3 KRiO. mówi: „władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny” nie ma w postępowaniu matki dziecka absolutnie żadnej intencji by dbać o dobro dziecka czego dowodem jest również odrzucenie zaproponowanego przeze mnie planu wychowawczego, mediacji zawartej we wniosku pisma procesowego jak również zaproponowanej mediacji w fundacji „Chodźmy Razem” w Skierniewicach. Jest to działanie świadome i celowe, ponieważ za namową prawników matka dziecka nie dopuszcza do jakiegokolwiek kontaktu mojego z dzieckiem do czasu badania przez RODK, gdzie ocenia się więzi między dzieckiem a rodzicem, natomiast każdy dzień izolacji dziecka wpływa na osłabianiu owych więzi z zamiarem całkowitego wyeliminowania wszelkich emocji łączących dziecko ze mną ( córeczka kilka dni temu skończyła 2 latka) Takie działanie spowoduje negatywną opinię w RODK i będzie podstawą do ograniczenia mi władzy rodzicielskiej do czego dąży matka dziecka wraz ze swoim opłaconym prywatnie pełnomocnikiem. W efekcie ostatecznym celem matki jest wyeliminowanie mnie jak i mojej rodziny zupełnie z życia mojego dziecka co absolutnie nie służy i nie może służyć dobru dziecka co potwierdza Międzynarodowa Konwencja o Prawach Dziecka ratyfikowana przez Polskę, która powinna być przestrzegana na podstawie art. 9 Konstytucji RP która mówi, że „Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego.” Mimo, że na podstawie art. 97 § 1 KRiO który daje mi przy pełnej władzy rodzicielskiej prawo jak i obowiązek do jej wykonywania to jestem bezprawnie i bez porozumienia z sądem owej władzy de facto pozbawiony przez matkę dziecka, która do tego nie ma żadnych uprawnień, ponieważ też kobieta nie może być faworyzowana jako rodzic o czym mówi art. 33 Konstytucji RP, który potwierdza prawo do równego traktowania obojga płci w celu udaremnienia dyskryminacji. W sprawie Anety G. czyli matki dziecka wysłałem kilkanaście pism do różnych instytucji na podstawie art. 72 pkt. 1 Konstytucji RP który mówi „Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.” Pierwszą instytucją był MOPR w Skierniewicach przy ulicy Senatorskiej 12, gdzie skierowane były 4 bardzo obszerne pisma do dyrektor Janiny W. opisujące szczegółowo nadużywanie władzy rodzicielskiej, uniemożliwianie kontaktów dziecka ze mną przez matkę i przemoc emocjonalną wobec dziecka na co od Pani dyrektor otrzymałem odpowiedz na piśmie wysłaną dnia 21.01.2015 że cytuje :”Nie zaobserwowano żadnych nieprawidłowości w wywiązywaniu się przez matkę z obowiązków rodzicielskich, a Pani G. jest osobą odpowiedzialną, dla której dobro dziecka jest najważniejsze.” Nie wiem jaki wpływ mogła mieć na taką wystawioną opinię matka Anety G. tj ..............., która jest wysoko postawionym urzędnikiem pełniąca funkcję etatowego członka …................................  w Skierniewicach. Drugą instytucją do której zwróciłem się był Rzecznik Praw Dziecka wysyłając w sumie 4 pisma, gdzie otrzymałem jedynie odpowiedź jeden raz telefoniczną w której potwierdzono nadanie sprawie sygnatury. Trzecią instytucją był Rzecznik Praw Obywatelskich, gdzie została wysłana obszerna wiadomość dnia 15.01.2015 i do dziś nie otrzymałem odpowiedzi. Czwartą instytucją była Komenda Miejska Policji w Skierniewicach gdzie napisałem 2 pisma odnośnie bezprawnego zachowania matki dziecka natomiast trzecie pismo odnosiło się do interwencji funkcjonariuszy policji ze Skierniewic (15.01.2015) na moje zgłoszenie prośby o interwencje dotyczącą ukrywania przede mną dziecka przez matkę jak również moja obawa o zagrożenie dziecka. Funkcjonariusze (co było zarejestrowane przeze mnie w formie dźwięku i obrazu) mogli dopuścić się przekroczenia uprawnień i/lub niedopełnienia obowiązków służbowych w myśl art. 231. § 1 kk czym zajmuje się obecnie Prokuratura Rejonowa w Skierniewicach i Wydział Kontroli Komendy Wojewódzkiej w Łodzi. Pierwsze pismo wysłane do KMP w Skierniewicach zostało rozpatrzone i stwierdzono, że Aneta G. mogła dopuścić się przestępstwa wobec mnie i dziecka na podstawie art. 207 § 1 kk gdzie było(i jest) przeprowadzane postępowanie. Drugie pismo było skierowane do mł. insp. mgr Małgorzaty Staniszewskiej-Karwat która pełni funkcję z-cy komendanta w KMP w Skierniewicach, gdzie owe pismo zostało skierowane do Prokuratury a następnie z Prokuratury trafiło do Sądu Rejonowego w Skierniewicach celem wykorzystania jako materiał dowodowy w prowadzonym postępowaniu. Ostatnim pismem był wniosek o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w dniu 02.09.2014 przez matkę mojego dziecka i matkę Anety G. tj …...... z art. 211 kk gdzie obecnie toczy się postępowanie jak również został złożony wniosek zgłoszenia wykroczenia, którego dopuściła się matkę mojego dziecka z art. 107 kw w dniu 15.02.2015 r. Konkludując do dziś żadna instytucja nawet w najmniejszym stopniu nie przyczyniła się do powstrzymania permanentnego łamania praw moich i dziecka przez matkę. Aneta G. jest przekonana o swej bezkarności i przez bezskuteczność działania służb i instytucji do tego powołanych jest dodatkowo utwierdzana w słuszności swojego postępowania. Przemoc wobec dziecka i pozbawianie go więzi z drugim rodzicem nie jest sprawą, która jest banalna lub drugorzędna. Jest to ogromna krzywda dla dziecka, której nie będzie dało się cofnąć ani w żaden sposób naprawić. Dziecko cały czas ponosi tego niezawinioną konsekwencje, a ja jako ojciec mogę jedynie bezradnie współczuć, ponieważ jak dotąd wszystkie instytucje utwierdzają mnie w przekonaniu, że prawa matki są ponad wszelkimi prawami ojca jak i dziecka i nie ma tu mowy o kierowaniu się jakimkolwiek dobrem dziecka przez matkę w takiej patologicznej sytuacji.