Zażalenie wystosowane po tym jak prokurator zatwierdziła decyzję POLICJI w Skierniewicach o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie przestępstwa popełnianego z premedytacją przez matkę dziecka Anetę G. tj. z art.207 §1.kk

ZAŻALENIE

pokrzywdzonego na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego dochodzenia

     Na podstawie art.325a kpk, 306 § 1 kpk w zw. z art. 465 § 2 kpk zaskarżam postanowienie z dnia 20.04.2015 roku a zatwierdzone 23.04.2015 przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Skierniewicach, doręczone mi w dniu 30.04.2015 roku., o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego dochodzenia i domagam się jego uchylenia oraz przekazania sprawy do dalszego prowadzenia.

UZASADNIENIE

  Postanowieniem z dnia 23.04.2015 roku odmówiono wszczęcia postępowania przygotowawczego w sprawie podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniej Leonii Matyldy G. mojej córki, polegającego na izolowaniu dziecka przede mną równoprawnym rodzicem co jest formą przemocy wobec dziecka jak też naruszeniem dóbr osobistych.
  W uzasadnieniu wskazano, że brak było danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu na podst.art. 17 § 1 pkt 2 kpk 

    Postanowienie to jest niezasadne. Od 8 miesięcy moje dziecko jest stale z premedytacją pozbawiane kontaktu ze mną i moją rodziną przez matkę dziecka, gdzie na tą okoliczność zostały sporządzane notatki policyjne w ramach podjętych interwencji wobec Anety G. przez funkcjonariuszy KMP w Skierniewicach   (tj. 02.09.14, 25.09.14, 13.10.14, 27.10.14, 19.11.14, 15.01.15, 02.02.15, 04.03.15, 10.03.15, 30.03.15 – 10 interwencji) dokumentujących bezzasadne i bezprawne uniemożliwianie kontaktu z dzieckiem co potwierdza choćby art. 113 § 1 i 2 krio,    art. 95. § 3 krio, Konwencja o Prawach Dziecka art. 3. ustęp 1 i art. 9 ustęp 3. tejże Konwencji, Konwencja o Ochronie Praw Człowieka art. 8. Nadmienię, że 28.04.15 kolejny raz poinformowałem matkę dziecka o moim planowanym przyjeździe do Skierniewic dnia 30.04.15 w celu spotkania się z córką na co Aneta G. odpisała, że kontakty będą tylko wtedy gdy tą kwestię ureguluje Sąd co jednocześnie w konsekwencji pozbawia mnie nawet widzenia się z dzieckiem wyłącznie z powodu celowego działania w taki sposób matki. Aneta G. nie ma takiej władzy prawnej jak Sąd by decydować o pozbawieniu dziecka kontaktu z drugim rodzicem. Artykuł 579 kpc jasno określa kto ma wyłącznie takie kompetencje.  Izolowanie dziecka przez odseparowanie przed drugim rodzicem ma przede wszystkim skutek w postaci poważnych dysfunkcji w rozwoju psychofizycznym dziecka, zaburzeń tożsamości, stanów lękowych, fobii, zaburzeń osobowości etc. Na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości w informacjach dotyczących osób dotkniętych przemocą w rodzinie ofiarą przemocy jest między innymi dziecko odizolowane od drugiego rodzica, natomiast przemoc w rodzinie w kryteriach Niebieskiej Karty to ograniczenie kontaktu z bliskimi, które jest przemocą równorzędną z biciem, kopaniem, duszeniem, policzkowaniem, niszczeniem mienia. W informatorze Ministerstwa Sprawiedliwości i Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w definicji przemocy psychicznej jest ujęte ograniczanie kontaktu z bliskimi, gdzie jasno jest zdefiniowane, że izolowanie dziecka przez np. matkę tak jak w moim przypadku jest formą znęcania się psychicznego co zatem wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 207 § 1. kk.
Mając powyższe na uwadze, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, w tym polecenie organowi prowadzącemu postępowanie przeprowadzenia następujących czynności:

-zapoznanie się z notatkami służbowymi z interwencji z dn. 02.09.14, 25.09.14, 13.10.14, 27.10.14, 19.11.14, 15.01.15, 02.02.15, 04.03.15, 10.03.15, 30.03.15 sporządzonymi przez funkcjonariuszy z  Komendy Miejskiej Policji w Skierniewicach
Załącznik:
- zrzut strony informatora z Ministerstwa Sprawiedliwości

 KLIKNIJ OBRAZEK

WNIOSEK

Wniosek o ukaranie w postępowaniu zwyczajnym

wnoszę o ukaranie Anety G. o to że :

dnia 04.03.2015 z pełną świadomością i premedytacją wprowadziła mnie w błąd tj za czyn określony w art. 107 Kodeksu Wykroczeń, który polegał na uniemożliwieniu wcześniej umówionego kontaktu z moim dzieckiem mimo że  obwiniona zobowiązała się do umożliwienia spotkania z dzieckiem co zadeklarowała przy świadkach tego samego dnia (tj. 04.03.15) w RODK w Skierniewicach tj. w obecności psychologa Ireny P. oraz biorącego również udział w badaniu pedagoga.

UZASADNIENIE

Dnia 04.03.2015 Aneta G. zobowiązała się przy pracownikach RODK w Skierniewicach tj. psychologa Ireny P. i pedagoga, że tego dnia (04.03) umożliwi zrealizowanie kontaktu mojego z dzieckiem o godzinie 15 poza miejscem zamieszkania dziecka. W konsekwencji do kontaktu nie doszło mimo że czekałem od godziny 15 do 19 czyli 4 godziny w umówionym miejscu przy bloku gdzie jest miejsce zamieszkania mojego dziecka tj. M. w Skierniewicach co jest również udokumentowane materiałem filmowym. O owym fakcie zawiadomiłem tego dnia oficera dyżurnego KMP w Skierniewicach po czym złożyłem zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia przez Anetę G. z art. 107 KW co było kolejnym zawiadomieniem zgłoszonym z tego artykułu w podobnym charakterze spraw.

Wniosek wystosowałem po tym jak policja w Skierniewicach pomimo dostarczenia wszelkich dowodów dla uzasadnienia zgłoszenia wykroczenia przez Anetę G. tj. nagranie kamerą, sms-y, świadkowie etc. dla policji nie miało to żadnego znaczenia.. Wszystkie trzy zawiadomienia z art. 107 kw spuścili w kiblu.. Wg policji matka może absolutnie wszystko.. bo jej immunitetem jest dziecko..którym to nie zawaha się posłużyć w momencie frustracji..

Kolejne Pismo Procesowe motywujące ograniczenie władzy pseudo matce Anecie G. Podobnej treści pismo wysłałem Prezesowi Sądu Rejonowego w Skierniewicach z powodu bierności wszystkich instytucji (MOPR, POLICJA, RPD) które mając prawny i moralny obowiązek chronić prawa szczególnie tych co są bezbronni (dzieci) wobec swego oprawcy pozostają jedynie bezczynne w swej obojętności.

PISMO W POSTĘPOWANIU NIEPROCESOWYM

 
wnoszę o: wydanie na podstawie art. 569 § 2. kpc w zw. z art. 109 § 1. krio odpowiedniego zarządzenia w celu ochrony zagrożonego dobra dziecka wszelkimi możliwymi środkami prawnymi małoletniej córki Leonii G..

UZASADNIENIE

   Wnoszę o bezzwłoczną ingerencje sądu i zapewnienie skutecznej ochrony łamanych praw dziecka, które jest owych praw świadomie pozbawiane przez Anetę G. czyli matkę biologiczną dziecka. Od 02.09.14 Aneta G. nadużywa władzy rodzicielskiej stosując z premedytacją przemoc emocjonalną wobec dziecka łamiąc podstawowe prawo dziecka jak i moje uniemożliwiając osobistego kontaktu co jest mnie i dziecku prawnie zagwarantowane w art. 113 § 1 i 2 krio mówiącym o prawie i obowiązku utrzymywania kontaktu dziecka z rodzicem. Również art. 95. § 3. krio wyraźnie wskazuje że „władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny”. Potwierdzeniem prawa do kontaktu są również akty prawne nadrzędne tj Konwencja o Prawach Dziecka art. 3. ustęp 1. „We wszystkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych przez publiczne lub prywatne instytucje opieki społecznej, sądy, władze administracyjne lub ciała ustawodawcze, sprawą nadrzędną będzie najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka” i art. 9 ustęp 3. tejże Konwencji „Państwa-Strony będą szanowały prawo dziecka odseparowanego od jednego lub obojga rodziców do utrzymywania regularnych stosunków osobistych i bezpośrednich kontaktów z obojgiem rodziców, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to sprzeczne z najlepiej pojętym interesem dziecka” Kolejna Konwencja tym razem o Ochronie Praw Człowieka w art. 8 potwierdza owe prawo mówiąc, że „pozostawanie przez rodzica i dziecko w łączności, stanowi fundamentalny element życia rodzinnego”. Celowe i zamierzone izolowanie dziecka jest też naruszeniem dóbr osobistych  w rozumieniu art. 23 KC co potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 22 października 2010 r. (III CZP 76/10), uznając prawo do więzi rodzinnych jako jeden z elementów katalogu dóbr osobistych , stanowiących podstawę funkcjonowania zasadniczej jednostki społecznej – rodziny. Podobny pogląd wyraził Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 23 września 2005 r. (I ACa 554/05) twierdząc, że szczególna więź rodziców z dzieckiem, przysługująca zarówno dziecku, jak i rodzicom w prawidłowo funkcjonującej rodzinie, zasługuje na status dobra osobistego, podlegającego ochronie przewidzianej w art. 24 § 1 KC. Matka dziecka tj. Aneta G. celowo izolując dziecko pozbawia naszą córkę więzi emocjonalnej ze mną jak również powoduję ze względu też na wiek dziecka utratę więzi jaką utworzyliśmy przez czas kiedy mieszkaliśmy razem. Dobrem nadrzędnym dziecka jest oboje rodziców nawet gdy mieszkają osobno, o czym są również kampanie społeczne prowadzone przez Rzecznika Praw Dziecka uświadamiające, że dziecko ma prawo do obojga rodziców i rozstanie jest co najwyżej rozstaniem rodziców a nie dziecka z rodzicem. Takie zachowanie wobec dziecka jest przemocą co skutkowało założeniem 25.02.15 Anecie G. Niebieskiej Karty jak również kolejnym zawiadomieniem do Prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 207 § 1 tj. znęcania się psychicznego nad dzieckiem co jest obecnie przedmiotem rozpatrywania przez Prokuraturę Rejonową w Skierniewicach pod kątem wszczęcia dalszego postępowania. Izolowanie dziecka przed drugim rodzicem jest zawsze jedną z przyczyn zaburzeń w rozwoju psychicznym u dziecka. Dziecko silnie koncentruje się na konflikcie rodzinnym, zarówno poznawczo, jak i emocjonalnie, czuje się odrzucone. Negatywne konsekwencje, które pociąga za sobą alienacja rodzicielska (między innymi izolowanie dziecka)  dotyczą także istotnego ograniczenia możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb psychicznych dziecka – bezpieczeństwa, afiliacji, opieki i oparcia w drugim rodzicu. Może też z dużym prawdopodobieństwem prowadzić do problemów psychosomatycznych. Izolowane dziecko z czasem przejawia syndrom Gardnera tj negatywny stosunek w szerokim aspekcie do rodzica odizolowanego. Skutkiem będzie z pewnością negatywny obraz rodziny, który będzie też rzutował w życiu dorosłym dziecka i zapewne będzie taki obraz nieświadomie powielało. Chciałbym nadmienić, że od prawie 2 miesięcy tj od 04.03.15 kiedy to z córeczką widziałem się  ok 20 minut w ośrodku RODK nie miałem żadnego kontaktu z dzieckiem ze względu na celowe pozbawianie mnie jak i dziecka możliwości kontaktu przez Anetę G. co zostało udokumentowane tj 04.03.15, 10.03.15, 30.03.15 – to są ostatnie niezrealizowane odpowiednio wcześniej zapowiedziane próby mojego kontaktu z dzieckiem zakończone sporządzeniem każdorazowo notatek służbowych przez funkcjonariuszy Skierniewickiej Policji. Poprzednich 7 interwencji policji ze względu na nadużywanie władzy i przemoc wobec dziecka przez Anetę G. zostało opisane we wnioskach do sprawy III Nsm 91/15 jak również we wnioskach do sprawy III Nsm 322/14. Do dziś żadna instytucja ani Sąd nie wpłynęły na zachowanie matki dziecka jak również nie powstrzymały w procederze łamania praw dziecka, gdzie na skutek bezkarności Aneta G. jedynie utwierdziła się w słuszności swego bezprawnego działania. Do dziś także nie mam wiedzy gdzie przebywa moje dziecko, nie jestem w ogóle informowany o innych istotnych sprawach dotyczących dziecka np. leczeniu i wizytach lekarskich, notabene ostatnio przypadkowo dowiedziałem się o wizycie mojego dziecka u neurologa, gdzie celowo matka dziecka nie poinformowała mnie o terminie owej wizyty bym nie mógł być obecny. Nadużywanie władzy jest zawsze działaniem przeciwko dobru dziecka i nie ma na to żadnego usprawiedliwienia tym bardziej jeśli jest działaniem w pełni świadomym.

www.facebook.com/StowarzyszenieOchronyPrawDziecka

Stowarzyszenie monitoruje wszelkie nadużycia i naruszenia praw dziecka w szczególności nadużywania władzy rodzicielskiej przez jednego z rodziców.

Życzę Tobie moja droga córeczko, by następne święta były częścią również naszych wspólnych chwil..byś mogła wypełnić pustkę w sercu, które zamarło jak cisza przed burzą..kiedy przestało słyszeć szept bliskości Twego serduszka.. Wiedz, że pośród łąki kwiatów na zawsze pozostaniesz 

moim jedynym najbarwniejszym kwiatuszkiem..

 Twój Tatuś.. dla Leosi.